[14] TO CO MAM .. TO SERCE, KTÓRE JESZCZE NA WSZYSTKO STAĆ...

Jestem w domku...
jest łóżeczko, jest TV jest pilocik...
Nareszcie... bo gdzie mi będzie lepiej , niż przy mojej rodzince. Nigdzie !!!
Szkoda , że powrót tylko na chwilkę, ale cieszę się każdą chwilą. Chłonę od wczoraj każdy dzień... Nawet nie wiem kiedy minął mi wczorajszy poniedziałek... a raczej jego południe i dzisiejszy pełen stresu, strachu na Onkologii.
Za każdym razem kiedy przekraczam próg Instytutu Onkologicznego w Gliwicach poraża mnie strach... dzisiaj było zupełnie inaczej. Całkowity spokój... jakieś dziwne zobojętnienie.... nie było strachu , były tylko nerwy... Ciągle dzwoniący telefon, tysiące wiadomości i gdzieś pomiędzy tym ja... zmęczona już tym wszystkim , nie mająca ochoty na rozmowy z kimkolwiek oprócz swojej mamci, która wiernie mi towarzyszyła... a przecież tak naprawdę to dopiero początek długiej drogi.
Z tych wszystkich emocji zgubiłam całą teczkę ze swoją dokumentacją. Zorientowałam się w połowie drogi do domu, że czegoś mi brakuje. Ciśnienie skoczyło, potem był krzyk i panika... tak jakby stała sie jakaś tragedia !!! Chyba puściły mi nerwy, czekały kiedy będą mogły sie rozładować... Szybki zwrot akcji... powrót na Onkologię i poszukiwania mojej magicznej teczki.... Jest !!! Znalazła się !!! Taka prozaiczna rzecz, a sprawiła mi tyle radości...
Uświadomiłam sobie wtedy jaka muszę być silna, ile jeszcze przede mną,  a jak niewiele za mną.... nawet teraz ściska mnie w żołądku jak o tym wszystkim pomyślę...
Jednak dostrzegam światełko w tym ciemnym tunelu, w którym tkwię od ponad roku... Ci wspaniali lekarze , na których dzisiaj trafiłam, ich podejście, sposób w jaki ze mną rozmawiali. To chyba Oni sprawili, że ogarnął mnie przez chwilę spokój, chociaż czekam jak na szpilkach co zadecydują za tydzień....
Istnieje podejrzenie, że mój " gapowicz" mógł się uzłośliwić. Może to nie jest już II stopień, a tfu tfu wyższy.... Ale odpukać w niemalowane , nie przybieram tej opcji wogole do siebie... Myśl o kolejnej biopsji i grzebaniu w moim łebku mnie przeraża...ale cóż zrobić, pozostało mi tylko czekać... to ostatnio moje ulubione zajęcie... czekać na wyniki, czekać , aż przestanie boleć i dren sie ułożyć, czekać , aż wszystko będzie dobrze... wiec teraz poczekam co zadecydują.
Tak czy siak czeka mnie 6 tygodni radioterapii... naświetlania przez 5 dni w tygodniu i pobyt w szpitalu.... Ale oczywiście , że to zniosę.... byleby tylko przyniosło zamierzony efekt!!! a nie odwrotnie....

Siedzę i rozpływam się przy piosence Anny Jantar, cały dzień chodziła mi dzisiaj po głowie i tekst , który utkwił mi w pamięci, z którym sie utożsamiam...

" to co mam, to co mam,
to radość najpiękniejszych lat;
to, co mam , to co mam,
to serce, które jeszcze na wszystko stać."

Słuchawki na uszach , mamuśka śpi, a ja zaraz tam do niej wpełznę... nie ma to jak mieć 30 lat i spać z mamusią jak za starych dobrych czasów. Wtulić się i poczuć się , aż do rana bezpiecznie.
Szukam w sobie pokładów siły, żeby to wszystko przetrwać. Zbieram myśli, a czacha mi aż dymi.
W zaleceniach lekarskich na wypisie napisano: OSZCZĘDZAJĄCY TRYB ŻYCIA. Nie wiem jak mam to zrobić, bo tyle przecież jeszcze muszę zrobić!!!
Dopóki nie patrze w lusterko , dopóki nie zakłuje mnie ten cholerny dren nie czuje sie na chorą !!! Tak bardzo chce być zdrowa, że niedługo sobie to wmówię...
Sił mi trochę brakuje, ale dzisiaj udało mi sie wyrwać z rodzinką na krótki spacer na słynną Pogorię.jak tam jest ładnie.... Dawno tam nie byłam... co prawda większość spaceru przesiedziałam na ławeczce ale , cóż to była za rozkosz ... popatrzeć na tych wszystkich ludzi...poczuć delikatny wiatr muskający moje polika... i te piekielne osy lecące do mojej Irenki jak do ula :-) Patrzyłam przez chwilę na to wszystko, na te rodziny z dziećmi, na beztroskie nastolatki, roześmiane twarze i zastanawiałam sie co ja tu robię... ale przecież ja też będę się śmiać  !!! ...Dlaczego ze mną miałoby być inaczej???
Dostałam już rok kredytu, dostanę i więcej lat na kredyt.... spłacę go do cna, co do joty !!! ...
Bo ... to co mam.. to SERCE , KTÓRE JESZCZE NA WSZYSTKO STAĆ !!!!